บทที่ 38

รสหวานหอมแผ่ซ่านไปทั่วต่อมรับรสของเธอ

เซียนน่าส่งยิ้มให้เขาแวบหนึ่ง

ออร์แลนโดยืนพิงกำแพงอย่างสบายๆ สายตาของเขาทอดต่ำลงเล็กน้อย แสงที่ตกกระทบใบหน้าทำให้เขาดูราวกับภาพวาดอันสมบูรณ์แบบ

เขาเป็นคนที่ยากจะคาดเดา มีทั้งความนุ่มนวลของภาพสีน้ำและความอาจหาญของภาพสีน้ำมัน

เขามองลงมาที่เธอ “อยากไปดูร้านของผ...